International Air Transport Association (IATA) publiceerde nieuwe schattingen voor de productie van Sustainable Aviation Fuel (SAF) waaruit blijkt dat:

• In 2024 bereikten de SAF-productievolumes 1 miljoen ton (1,3 miljard liter), het dubbele van de 0,5 miljoen ton (600 miljoen liter) die in 2023 werd geproduceerd. SAF was goed voor 0,3% van de wereldwijde productie van straalbrandstof en 11% van de wereldwijde hernieuwbare brandstof*.

• Dit is aanzienlijk lager dan eerdere schattingen die de SAF-productie in 2024 voorspelden op 1,5 miljoen ton (1,9 miljard liter), aangezien belangrijke SAF-productiefaciliteiten in de VS hun productie hebben uitgesteld tot de eerste helft van 2025.

• In 2025 zal de SAF-productie naar verwachting 2,1 miljoen ton (2,7 miljard liter) bereiken, ofwel 0,7% van de totale productie van straalbrandstof en 13% van de wereldwijde capaciteit voor hernieuwbare brandstof.

“De SAF-volumes nemen toe, maar teleurstellend langzaam. Overheden sturen gemengde signalen naar oliemaatschappijen die subsidies blijven ontvangen voor hun exploratie en productie van fossiele olie en gas. En investeerders in nieuwe generatie brandstofproducenten lijken te wachten op garanties van makkelijk geld voordat ze vol gas geven. Met luchtvaartmaatschappijen, de kern van de waardeketen, die slechts een nettomarge van 3,6% verdienen, moeten de winstgevendheidsverwachtingen voor SAF-investeerders langzaam en gestaag zijn, niet snel en furieus. Maar vergis je niet, luchtvaartmaatschappijen willen SAF graag kopen en er valt geld te verdienen door investeerders en bedrijven die de lange termijn toekomst van decarbonisatie zien. Overheden kunnen de vooruitgang versnellen door de subsidies voor fossiele brandstofproductie af te bouwen en deze te vervangen door strategische productieprikkels en duidelijke beleidsmaatregelen ter ondersteuning van een toekomst die is gebaseerd op hernieuwbare energiebronnen, waaronder SAF,” aldus Willie Walsh, directeur-generaal van IATA.

Luchtvaart is onderdeel van de wereldwijde energietransitie

“De koolstofarme luchtvaartindustrie moet worden gezien als onderdeel van de wereldwijde energietransitie, en niet worden gecompartimenteerd als een transportprobleem. Dat komt omdat het oplossen van de uitdaging van de energietransitie voor de luchtvaart ook de bredere economie ten goede zal komen, aangezien raffinaderijen voor hernieuwbare brandstoffen een breed scala aan brandstoffen zullen produceren die door andere industrieën worden gebruikt, en slechts een klein deel SAF zal zijn, dat door luchtvaartmaatschappijen wordt gebruikt. We hebben de hele wereld nodig om zoveel mogelijk hernieuwbare energie voor iedereen te produceren. Luchtvaartmaatschappijen willen gewoon toegang tot hun eerlijke deel van die output,” zei Marie Owens Thomsen, Senior Vice President Sustainability en Chief Economist van IATA.

Om in 2050 netto nul CO2-uitstoot te bereiken, blijkt uit een analyse van IATA dat er tussen de 3.000 en meer dan 6.500 nieuwe hernieuwbare brandstofcentrales nodig zullen zijn. Deze zullen ook hernieuwbare diesel en andere brandstoffen voor andere industrieën produceren. De jaarlijkse gemiddelde capex die nodig is om de nieuwe faciliteiten te bouwen gedurende de periode van 30 jaar bedraagt ​​ongeveer $ 128 miljard per jaar, in het beste geval. Belangrijk is dat dit bedrag aanzienlijk lager is dan de geschatte totale som van investeringen in de zonne- en windenergiemarkten van $ 280 miljard per jaar tussen 2004 en 2022.

“Overheden moeten snel concrete beleidsprikkels leveren om de productie van hernieuwbare energie snel te versnellen. Er is al een model om te volgen met de overgang naar wind- en zonne-energie. Het goede nieuws is dat de energietransitie, die SAF omvat, minder dan de helft van de jaarlijkse investeringen nodig heeft die nodig zijn om wind- en zonneproductie op grote schaal te realiseren. En een groot deel van de benodigde financiering zou kunnen worden gerealiseerd door een deel van de retrograde subsidies die overheden aan de fossielebrandstoffenindustrie geven, om te leiden”, aldus Walsh.

Maatregelen op korte termijn

De voortgang van de uitbreiding van de productie en het gebruik van SAF kan op drie cruciale manieren worden versneld:

  • Meer co-processing: bestaande raffinaderijen kunnen worden gebruikt om tot 5% van de goedgekeurde hernieuwbare grondstoffen te co-processing naast de ruwe oliestromen. Deze oplossing kan snel worden geïmplementeerd en vereist minimale materiële investeringen. Het moet dringend worden uitgebreid door een grotere hoeveelheid hernieuwbare grondstoffen te co-processing toe te staan. Tegen 2050 zou co-processing $ 347 miljard aan capex kunnen besparen, omdat er dan geen meer dan 260 nieuwe hernieuwbare brandstofcentrales hoeven te worden gebouwd.
  • Diversifieer de SAF-productie: er zijn 11 gecertificeerde routes om SAF te maken, maar de HEFA-methode (hydrobehandelde estervetzuren (gebruikte bakolie, dierlijke vetten, enz.)) is goed voor ongeveer 80% van de productie in de komende vijf jaar. SAF-volumes kunnen worden vergroot door investeringen te verhogen om de productie op te schalen via de andere gecertificeerde routes, met name Alcohol-to-Jet (AtJ) en Fischer-Tropsch (FT), die biologisch en agrarisch afval en residuen gebruiken.
  • Creëer een wereldwijd SAF-boekhoudkader: het is essentieel om een ​​register te hebben waarmee luchtvaartmaatschappijen kunnen profiteren van de milieu-eigenschappen van hun SAF-aankopen en deze op een transparante manier kunnen claimen tegen hun verplichtingen, zodat dubbeltelling wordt voorkomen. Een dergelijk register is noodzakelijk om een ​​wereldwijde SAF-markt te bereiken waar alle luchtvaartmaatschappijen SAF kunnen kopen en alle SAF-producenten hun brandstof aan luchtvaartmaatschappijen kunnen verkopen.

Passagiersondersteuning

Uit een recent IATA-onderzoek bleek dat het publiek SAF aanzienlijk steunt. Ongeveer 86% van de reizigers was het ermee eens dat overheden productieprikkels moeten bieden aan luchtvaartmaatschappijen om toegang te krijgen tot SAF. Daarnaast was 86% het ermee eens dat het een prioriteit zou moeten zijn voor oliemaatschappijen om SAF aan luchtvaartmaatschappijen te leveren.

Foto: IATA