Op een betaalbare én natuurlijke manier je emissies opruimen? Vastlegging, oftewel Carbon Dioxide Removal (CDR) is onmisbaar in de duurzaamheidsstrategie. Het Europese CSRD (Corporate Sustainability Reporing Directive) maakt transparantie noodzakelijk, in de uitstoot van broeikasgassen en ook bij ‘instoot’, het opruimen ervan. Dit is een grote kans om de transitie naar de regeneratieve economie te versnellen. Hoe kunnen bedrijven en overheden betalen voor het opruimen van hun uitstoot? En wat als we straks moeten? En is dit ‘iets met carbon credits’ of eigenlijk gewoon een vorm van afvalstoffenheffing?

Tijdens de eerste Oncra Markt- en Beleidsdag op 26 juni staan deze vragen centraal. De bijeenkomst, getiteld Funding the Future, wordt georganiseerd door Stichting Climate Cleanup met partners. Provincies, financiers en koplopers komen er bij elkaar om kennis te maken, ervaringen te delen en inspiratie op te doen, met als doel samen schaalbare klimaatimpact te realiseren. Centraal staat daarbij Oncra, wat staat voor Open Natural Carbon Removal Accounting en is gebaseerd op nieuwe Europese regelgeving.

In april heeft de Europese Unie deze nieuwe regels voor certificering van ‘removals’ aangenomen. Dit certificeringsframework (CRCF) geeft houvast voor bedrijven. Een groep koolstofboeren en bouwbedrijven brengt de regels in de praktijk, want zij leggen daadwerkelijk CO2 vast in hun gewassen en gebouwen. Tijdens de Summit onderzoeken deze koplopers met overheden en corporates hoe het opruimen van CO2 een belangrijk onderdeel wordt van duurzaamheidsbeleid.

Boeren en bouwers werken daarin samen. Steeds meer (zeewier)boeren telen gewassen die bouwmateriaal worden. Denk aan vlas, hennep, bamboe en olifantengras. Door er bouwproducten van te maken, blijft de door het gewas opgenomen CO2 voor langere tijd opgeslagen. Dit is voor zowel boer als bouwer een nieuw verdienmodel. Bedrijven en overheden kunnen de nu nog wat hogere kosten dekken door te betalen voor deze CO2 opslag, totdat door opschaling biobased producenten efficienter produceren en daardoor goedkoper worden dan vervuilend produceren.

Als voorbeeld: biobased bouwen (denk hout- en strobouw) is nu 5 tot 10% duurder dan beton- en staalbouw. Deze onrendabele top wordt gestaag kleiner. Bedrijven en overheden die de meerkosten dekken door voor de CO2 opslag te betalen zorgen ervoor dat de transitie doorzet. Dit is een drievoudige, systemische klimaatoplossing: de boer slaat met ‘bouwgewassen’ meer koolstof op in de bodem, gebouwen leggen CO2 (als koolstof) in de gewassen voor langere tijd vast, en daarbij vervangen deze klimaatpositieve materialen beton en staal, fossiele producten met hoge uitstoot. Dit is precies wat nodig is voor het oplossen van klimaatverandering.

Bedrijven zijn nu nog niet verplicht om CO2 op te ruimen. Maar dankzij verschillende Europese ontwikkelingen komt dat snel dichterbij. Door het genoemde CSRD moeten bedrijven uitstoot en ‘instoot’ rapporteren. Het Europese certificeringsframework voor removals (CRCF) zorgt dat opruimen van CO2 betrouwbaar is. Ook regels voor corporate sustainability worden duidelijker (Green Claims Directive en CSDDD). Corporates nemen het opruimen van CO2 daarom mee in hun duurzaamheidsstrategie. In plaats van ‘carbon credits’ spreken wij daarbij liever over ‘betalen voor opruimen’ oftewel afvalstoffenheffing. Je laat je vuilniszakken toch ook niet voor de deur staan?

Sven Jense, founder Climate Cleanup

Kom 26 juni naar de eerste markt- en beleidsdag voor CO₂-vastlegging (CDR). Is uw bedrijf of overheidsorgaan geïnteresseerd in het helpen realiseren van natuurlijke koolstofvastlegging? Lees hier meer.