In de index is goed te zien dat supermarkten in zekere zin bewust zijn van hun plaats en rol in de maatschappij. Naast de standaard beleidskeuzes over het al dan niet voeren van merkartiekelen, vers voedsel, grote of kleine oppervlaktes, service of geen service, of de prijzen van de artiekelen, zijn er veel meer elementen die van belang zijn en niet altijd meteen zichtbaar worden voor de consument, maar wel voor de samenleving. Als een supermarkt midden in de samenleving staat, dan moet dat ook zichtbaar zijn in het beleid dat zich de uitdagingen van deze tijd aantrekt. Denk daarbij aan standpunten rond overgewicht, alcohol en tabakgebruik bij jongeren, de veiligheid en gezondheid van voedsel of overschotten uit verwerkingsprocessen. Meer op de publieke achtergrond, maar even zo fundamenteel zijn de investeringen op gebied van energiezuinige koelingen in de winkels, milieuvriendelijke transportmiddelen, speciale verpakkingsmethodes, het personeelsbeleid, de beleefdheidsvormen in dienstverlening, geluidsoverlast bij de bevoorrading, afvalbeleid, om maar weer wat te noemen. De meetpunten van de index volgen de drie hoofdkaders van multidimensioneel ondernemerschap:

* Hoe draagt het bedrijf bij aan een vitale en gezonde samenleving?
* Hoe verbetert het bedrijf onze verhouding met ons milieu en de grondstoffen?
* Wat is de concrete meerwaarde van de onderneming voor de samenleving?

In totaal zijn er 16 merknamen van supermarkten bestudeerd en geïndexeerd hetgeen zo’n 75% van alle 5500 winkels omvat. Van alle beoordeelde ketens komt Jumbo Supermarkten het beste uit de bus met een beleid dat zowel zakelijk als inhoudelijk op bijna alle punten maatschappelijke verantwoordelijkheidgevoel en beleidstructuur toont. Andere goed scorende supermarkten volgens dit waarderingsysteem zijn C1000, Deen en Coop. Volgens de 5K Consultancy Group valt op dat bedrijven die werken met een samenwerkingsmodel van zelfstandig ondernemerschap (franchise of coöperatief) bewonderenswaardig scoren op gebied van maatschappelijke binding.

De slechts scorende ketens zijn Lidl en Nettorama. Lidl lijkt de laatste tijd een wat chaotisch beleid te voeren tussen discount en middensegment met een uiterst ontransparant beleid rond maatschappelijke verantwoordelijkheden. De winkels mogen dan wel in een behoefte voorzien, maar over het achterliggende beleid, voor wat daarvan bekend is, kan veel meer duidelijkheid worden verschaft om de identiteit van e onderneming vorm te geven. Opvallend is dat “numeriek” marktleider Albert Heijn ook uiterst matig scoort en zich plaatst binnen de hoofdmoot van de supermarkten die toch voor het overgrote deel volgens puur materiële principes worden aangevoerd. Volgens het rapport is het hele supermarktwezen toe aan structurele transformatie om de maatschappelijke veranderingen en verantwoordelijkheden inhoud te geven. Daar zijn transformatieve leiders voor nodig maar die zijn in deze sector nog niet opgestaan, volgens Jean-Paul Close, schrijver van het rapport en ontwikkelaar van het model en de methodes. Volgens hem is het een kwestie van tijd dat een van de spelers of een geheel nieuwe partij het voortouw neemt om de sector volledig op de schop te nemen. De kredietcrisis is een mooie gelegenheid voor ondernemers om structurele veranderingen aan te kondigen en te profiteren van de gevoeligheden op de markt.