Basel-soja voldoet aan een breed scala van criteria, die waarborgen dat er geen ontbossing heeft plaatsgevonden voor de teelt, dat er geen sociale misstanden zijn en dat de soja niet genetisch is gemodificeerd. Fusiepartner Campina heeft de stap naar Basel-soja al eerder gezet.
Het programma van Friesland Foods en andere partijen, zoals Nevedi en Vion, biedt geen garantie voor behoud van tropisch bos en duurzame teelt van soja. Het stelt dat de soja niet afkomstig mag zijn uit recent illegaal ontboste gebieden in Zuid-Amerika. Het gaat echter niet om illegale of legale boskap. Het gaat om de keuze om wel of niet het bos te kappen. Volgens Natuur en Milieu is bos-kap echt onnodig.
Daarnaast gaat het bij duurzame soja om meer dan het voorkomen van ontbossing. Het gaat ook om het gebruik van pesticiden, verlies van biodiversiteit, aantasting van ecosystemen, schendingen van arbeidsrechten en mensenrechten. Hier spreken Friesland Foods en de andere partijen niet over.
Het is bovendien onhandig van de partijen om te kiezen voor een eigen initiatief. Er is al een duurzaam en breed gedragen alternatief, namelijk het gebruik van de gecertificeerde Basel-soja. Voor het eigen initiatief moet een kostbaar en ingewikkeld monitoringsysteem opgezet worden dat niets toevoegt aan de bestaande systemen voor Basel-soja.
Friesland Foods verwijst ten slotte naar het Amazone Moratorium: het bedrijf belooft geen soja aan te kopen uit dit bosrijke gebied waar het moratorium voor geldt. Dat is een loze belofte, te verge-lijken met de belofte dat we geen olie in Luxemburg zullen kopen. Want de soja in het Nederlandse veevoer komt helemaal niet uit de gebieden waarvoor het moratorium geldt.