Luxemerken zoals Armani, Versace, Michael Kors en Coach geven geen informatie over de herkomst van hun leren producten. Uit een analyse van SOMO blijkt dat 35 van de 44 luxemerken geen lijsten publiceren van de leveranciers van hun leren jassen, broeken, schoenen, riemen, handschoenen, tassen en andere lederwaren. Dit is zorgelijk omdat de wereldwijde lederwarenindustrie berucht is om haar arbeidsrechtenschendingen en milieuvervuiling. Informatie over leveranciers is daarom van cruciaal belang.
Slechts een handjevol luxemerken geeft enige informatie over de herkomst van hun leren producten, zoals Bally, Zegna en Fendi. Maar er is nog een lange weg te gaan. Hun informatie is namelijk verre van volledig. Ondertussen publiceren de meeste merken helemaal geen leverancierslijst en voldoen hierdoor niet aan de meest elementaire normen.
Martje Theuws (SOMO): “Vooral bedrijven in het luxesegment blijven achter. Dat is schokkend. Als een bedrijf zijn leveranciers in zijn productieketen kent, is er geen enkele reden om dit niet openbaar te maken. Als een bedrijf zijn productieketen niet kent, roept dit ernstige vragen op over de verantwoordelijkheid die het bedrijf neemt.“
Het belang van leverancierslijsten
Leverancierslijsten zijn een beproefd instrument in de kledingsector. Hiermee kunnen werknemers, investeerders en consumenten de herkomst van goederen traceren. Dit is een belangrijke eerste vereiste om tot fatsoenlijke arbeidsomstandigheden te komen.
Slechte arbeidsomstandigheden en ernstige vervuiling
Werknemers in de internationale leerindustrie worden vaak geconfronteerd met zware arbeidsomstandigheden. Lage lonen, lange werktijden en arbeidsonzekerheid komen veel voor in lagelonenlanden. Maar ook in Europa is productie van lederwaren niet vrij van risico’s. De chemicaliën die gebruikt worden in de leerindustrie kunnen zeer vervuilend zijn en zonder de juiste bescherming ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken.
Zeer beperkte informatie openbaar gemaakt door de merken
Geen enkel bedrijf in onze analyse neemt informatie over lonen op in leverancierslijsten. Slechts 4 van de 29 bedrijven die leverancierslijsten publiceren, geven informatie over de aanwezigheid van vakbonden of de mogelijkheid van arbeiders om zich te vereniging en collectieve onderhandelingen te voeren. In het luxesegment verstrekt alleen Zegna informatie over deze kwesties.
“De informatie die bedrijven publiceren is onvolledig en willekeurig, waardoor er soms een heel positief beeld ontstaat dat niet altijd terecht is. Daarom zijn volledige leverancierslijsten zo belangrijk. Ze geven de mogelijkheid tot nader onderzoek “, aldus Martje Theuws.
Vrijwillige initiatieven dwingen geen transparantie af
Als onderdeel van het onderzoek hebben we ook gekeken naar voor deze sector relevante verbeterinitiatieven en certificeringsprogramma’s. 24 van de 44 onderzochte luxemerken nemen deel aan een dergelijk initiatief. Als het gaat om ketentransparantie stellen deze initiatieven niet of nauwelijks eisen aan hun leden.
Martje Theuws: “Deelname aan vrijwillige verbeterinitiatieven biedt dus helaas geen garantie voor de broodnodige openheid over productieketens. Daarom is het zo belangrijk dat aankomende wetgeving voor verantwoord ondernemen bedrijven verplicht om informatie over de productieketen openbaar te maken. Dat willen we zien op Europees niveau en in de afzonderlijke EU-lidstaten .”
Onderzoek naar openbare informatie van 100 bedrijven
Voor deze analyse selecteerde SOMO 100 bedrijven in het segment luxegoederen en schoenen. Daarnaast namen we een aantal online retailers mee in het onderzoek. Onder deze 100 bedrijven bevinden zich enkele van de grootste spelers in deze segmenten (in termen van omzet en marktaandeel).
SOMO gebruikte voor deze analyse informatie uit verschillende openbare bronnen, waaronder websites van bedrijven en de Open Apparel Registry. Samen met dit onderzoek verscheen er een discussiepaper over het soort informatie dat bedrijven openbaar zouden moeten maken.
