Drie Nederlandse sociale ateliers werken samen aan het tekort aan protectieschorten. De opdrachtgevers geven lokale textielproductie de kans zich te bewijzen.
Beschermende kleding in de zorg
De zorg kampt met een groot tekort aan beschermende middelen. Via de reguliere inkoopkanalen kan niet snel genoeg worden voldaan aan de toenemende vraag. Dat bewoog 12WASH, Lampe Group uit Sneek en Enschede Textielstad ertoe een samenwerking aan te gaan voor het professioneel ontwikkelen en produceren van betaalbare beschermende schorten voor zorgprofessionals.
Productie in Nederland was daarbij al snel een uitgangspunt. Vanwege de snelheid, maar vooral om werkgelegenheid te behouden in een sector die het in deze crisis zwaar te verduren heeft. 12WASH polste het nabijgelegen Groningse Vanhulley of zij konden ondersteunen in de productie. Met hulp van Social Enterprise NL, de belangenbehartiger voor sociaal ondernemers, werd een samenwerking opgetuigd, waar ook Makers Unite uit Amsterdam en i-did met ateliers in Den Haag en Utrecht instapten. Inmiddels zijn de eerste 15.000 jassen geproduceerd en werken dagelijks zo’n 50 personen aan deze opdracht.
Geen Chinese toestanden, maar wat dan wel?
Die productie vormt meteen de spagaat. Want niemand wil de ziekenhuizen op onredelijk hoge kosten jagen, en tegelijkertijd hebben alle partijen ook te lijden onder de crisis door wegvallende opdrachten. En één ding is duidelijk: Chinese prijzen hanteren is op termijn geen houdbaar model. “Dat is ook niet reëel‘, aldus Creutzberg, “maar het is belangrijk dat we deze kans aangrijpen om te laten zien dat er, door goed samen te werken echt wel wat kan in Nederland. En dat er wel iets te zeggen valt voor een minder grote afhankelijkheid van productie heel ver weg“. En dus doen alle deelnemende partijen wat water bij de wijn, zowel de opdrachtgever, als de ateliers. i-did is met hun twee ateliers al gewend grote aantallen in de productie aan te kunnen. Annefloor den Ambtsman van i-did: “als i-did wilden we in deze tijd onze maatschappelijke verantwoordelijkheid pakken door bij te dragen aan deze productie, dat is ons gelukt”
Sociale ateliers: kansen creëren door ambacht te herstellen
De drie deelnemende ateliers zijn allemaal zogeheten sociale ondernemingen, waarin het maken van sociale impact hand in hand gaat met het hebben van een financieel gezond bedrijf. Het is een groeiende bedrijfstak, waar termen als impact, betekenisvol, duurzaam en inclusiviteit veelvuldig te horen zijn. Hoewel de ateliers allemaal confectie- en productieateliers zijn, verschilt hun bedrijfsmodel onderling. Zo werkt Makers Unite uit Amsterdam met professionele kleermakers die uit hun land van herkomst gevlucht zijn. “Wij creëren betaalde banen, en zorgen dat onze mensen hun vak hier kunnen blijven uitoefenen. Deze opdracht laat zien dat nieuwkomers een mooie noodzakelijke rol kunnen spelen in deze crisis “, aldus Thami Schweichler. Hij hoopt met dit initiatief dan ook op meer waardering voor lokaal vakmanschap.
Vanhulley doet meer aan reïntegratie: het atelier begeleidt jaarlijks ongeveer 15 vrouwen met migratie-achtergrond, die na een intensief programma van scholing en werknemersvaardigheden weer uitstromen in allerlei richtingen. i-did begeleidt een diverse groep van zo’n 45 medewerkers die lang tot altijd in de bijstand hebben gezeten met een betaalde baan binnen hun ateliers en een programma naar de volgende stap op de arbeidsmarkt. De ondersteunende coaching en begeleiding op de werkvloer inzettend als middel voor duurzame doorplaatsing.
Duurzaamheid als logische basis
Annemieke Koster zet zich al jaren in voor eerlijke textiel. Zij is oprichter van Enschede Textielstad, een industriële weverij waar met gerecyclede en lokale garens stoffen voor de mode- en interieurindustrie worden geproduceerd. Zij is in deze opdracht de coördinator tussen de opdrachtgevers en de ateliers, die ze allemaal al kende uit het wereldje van verantwoorde productie en hergebruik van textiel. Met haar bedrijf maakt ze zich hard voor duurzame en sociale productie in Nederland, dit project kon daar geen uitzondering op vormen. “Deze opdracht is een prachtige case, waarin je merkt dat iedereen wil dat het slaagt: zowel de opdrachtgevers als de ateliers, dat is echt top”, aldus Koster. “De volgende uitdaging is ervoor te zorgen dat de stap gemaakt wordt naar non-disposables in de zorg. Misschien dat we daar dan volgend jaar Pasen mee kunnen starten…?”