Maar hun businessmodel bevat een idealistische component: verkoop van de fiets in Nederland moet uiteindelijk gepaard gaan met ontwikkelingshulp. En dat schrikt potentiële investeerders af, zo ervaren de Amsterdamse ontwerpers.
De Sandwich Bike moet circa euro 800 gaan kosten. De koper ontvangt daarvoor dan twee exemplaren: de ene voor eigen gebruik, de andere als geschenk aan een wereldburger die zich de aanschaf ervan niet kan veroorloven. Janssen en Leijh denken aan kinderen in Afrika die meer dan tien kilometer naar school moeten lopen, aan Chinese families die grote afstanden moeten overbruggen of aan Braziliaanse dorpelingen die ver verwijderd zijn van de markt.
Maar potentiële financiers fronsen hun wenkbrauwen. ‘Je schrikt investeerders af’, zegt Janssen in de werkruimte in Amsterdam-Noord. ‘We zullen in de beginfase zeker niet de nadruk leggen op de ideële component. Het is een logisch gevolg van deze tijd, geen speerpunt in onze marketing.’
Ook het vinden van een geschikte producent is lastig. Leijh: ‘Omdat onze fiets in in veel opzichten anders is, is het moeilijker om aansluiting te vinden bij de reguliere fietsenwereld. Tegelijkertijd biedt het onconventionele ontwerp ook mogelijkheden om bij andere producenten aan te kloppen.’
De fiets waar alles om draait is eenvoudig en functioneel. Het buizensysteem is vervangen door twee multiplexplaten – vandaar sandwich. De platen bieden ongekende mogelijkheden. Leijh: ‘Je kunt een hoogglans rode fiets maken, maar ook een exemplaar met een kindertekening. Of met een reclameboodschap, desgewenst aangelicht.’
De fiets moet als bouwpakket via internet de wereld veroveren. Het in elkaar zetten ervan kost een kwartier, beloven de ontwerpers. Het beperkte aantal onderdelen is eenvoudig door de eigenaar of fietsenmaker te repareren of te vervangen.
Leijh: ‘Met de Sandwich Bike kun je van a naar b fietsen, zoals wij hier wekelijks doen, maar er is meer mogelijk. Ons ontwerp geeft als gewillig medium meer identiteit aan het product fiets. Vergelijk het met de surf- en skatescene. Daarbij komt dat de eigenaar geassocieerd wordt met ons ideële verhaal.’
De Sandwich Bike, die minstens tien jaar probleemloos mee moet gaan, is niet onopgemerkt gebleven. De ontwerpers ontvingen bestellingen uit alle windstreken, maar voorlopig is het luchtfietsen geblazen met de Sandwich Bike.
Janssen en Leijh, beiden afkomstig van de Eindhovense Design Academy, dongen in 2005 met hun mountainbike-achtige fiets mee naar een Taiwanese ontwerpprijs. Tot hun verrassing lieten ze met hun gedeelde vierde plaats twaalfhonderd anderen achter zich.
Voor beide ontwerpers is vrijheid van handelen een noodzakelijke voorwaarde. Ze werken liever niet bij een groot bedrijf waar ze de duizendste shampoofles moeten ontwerpen. ‘Het is leuk om producten te ontwerpen die je belangrijk vindt. We willen iets veranderen, iets beter maken. Dat is de ambitie’, aldus Janssen.
Leijh: ‘We willen maatschappelijk verantwoord ondernemen. Een groeiend deel van de opbrengst gaat straks naar projecten waar transport of beweging nodig is. In zijn puurste vorm heb je het dan over twee Sandwich Bikes voor de prijs van één. Daarbij past een investeerder die dat ziet zitten.’
Naast de startende onderneming Sandwichbikes.com runnen Janssen en Leijh beiden hun eigen bedrijfjes. Janssen richt zich naast productontwerp op grafisch werk; Leijh ontwikkelt ‘concepten’ voor de reclame-, meubel- en fietsindustrie.
Leijh gaat deze week met nieuw meubilair naar de meubelbeurs in Milaan. Hij neemt de Sandwich Bike mee naar de Noord-Italiaanse stad voor een overzicht van de Design Academy. Nu maar hopen op meer geluk dan vorige keer. Toen werd de fiets, het enige exemplaar, gestolen.