De Amerikaanse multinational Dole Food Company is onder consumenten vooral bekend vanwege bananen en andere fuitproducten. Weinig mensen weten dat Dole in Colombia en Ecuador sinds enkele jaren grote rozenplantages heeft. Dole’s rozen worden voornamelijk geëxporteerd naar de Verenigde Staten en bedroeg in 2005, US$ 785.740.000. Dole vindt het belangrijk om maatschappelijk verantwoord ondernemen naar consumenten en klanten te communiceren. Volgens hun website streeft Dole naar duurzame productie, dat wil zeggen op een milieuvriendelijke en sociaal verantwoorde wijze produceren. Maar hoe verantwoordelijk handelt Dole Food Company in deze bloemencasus?
Dole beweert dat de productiekosten van de bloemenbedrijven in Colombia en Ecuador te hoog zijn en dat het noodzakelijk is het productieproces te reorganiseren, zodat de bloemenbedrijven efficiënter worden. Dat hierbij in totaal 3500 mensen hun baan verliezen zonder dat er voorzieningen voor deze mensen getroffen worden en er dus 3500 gezinnen in problemen komen, is absoluut niet verantwoordelijk te noemen. In Ecuador greep Dole de weigering van de Ecuadoriaanse overheid om het Vrijhandelsverdrag met de Verenigde Staten te ondertekenen aan als reden voor sluiting van de bloemenbedrijven.
Ecuadoriaanse maatschappelijke organisaties hebben altijd gewaarschuwd voor de negatieve impact op het milieu en arbeid die de ondertekening van het Vrijhandelsverdrag met de Verenigde Staten in Ecuador teweeg zou brengen. Het verdrag is zó eenzijdig op export en op concurrentie gericht dat de nationale arbeidsstandaarden en milieuafspraken gemarginaliseerd worden. Nu de Ecuadoriaanse overheid het verdrag van de tafel heeft geveegd, legt Dole de schuld van de hoge productiekosten neer bij de overheid. Meer dan 850 Ecuadoriaanse arbeiders en hun families zijn de dupe van dit besluit van Dole.
Echter, tegelijkertijd sluit Dole twee Colombiaanse bedrijven, terwijl Colombia een vrijhandelsverdrag met de Verenigde Staten gaat tekenen. Dus het Ecuadoriaanse argument is hier niet van kracht. Dole besluit zelfs het zeer goed lopende bedrijf Splendor Flowers – El Corzo te sluiten. Op vragen van de vakbondsleidster Harut Beatriz Fuentes aan John Amaya, CEO van Dole Fresh Flowers kwam geen antwoord, dit bevestigt het vermoeden dat er andere onuitgesproken problemen zijn. Er zijn namelijk op alle plantages van Dole problemen tussen de directie en lokale vakbonden over de arbeidsvoorwaarden. De vakbonden willen dat Dole zich houdt aan internationale verdragen en aan nationale wetgeving. Splendor Flowers is de plantage met het hoogste aantal actieve leden in een lokale vakbond die goed georganiseerd is. Door de arbeiders een financiële compensatie te bieden, probeerde Dole hen vrijwillig hun baan op te laten zeggen en zo de reorganisatie er doorheen te krijgen. Na de reorganisatie van het bedrijf, kan Dole dan opnieuw personeel werven, waarbij opgepast wordt om actieve vakbondsleden aan te nemen. Het is dus eigenlijk een ‘slimme truc’ om de ‘lastige’ arbeiders van het bedrijf te verwijderen.
Maatschappelijk verantwoord ondernemen betekent naast een heleboel goede bedoelingen op papier, ook het accepteren van maatschappelijke organisaties, zoals vakbonden en milieuorganisaties en dat het welzijn van de arbeiders serieus genomen wordt. Indien dit niet gebeurt, is het streven van het bedrijf niet oprecht en alleen een lippendienst, een marketinginstrument, een farce.
Het internationale netwerk van NGO’s en onafhankelijke vakbonden raadt Dole aan direct om de tafel te gaan zitten met lokale maatschappelijke organisaties en arbeiders om in gezamenlijkheid naar een duurzame oplossing te zoeken.
Kees Hoek – Organisatie Latijns
Amerika Activiteiten (OLAA):
www.olaa.nl