Het idee achter ‘klimaatneutraliteit’ is eenvoudig. De uitstoot van CO2 (het gevolg van de verbranding van fossiele brandstoffen) wordt verantwoordelijk gehouden voor het broeikaseffect. Bomen die in de groei zijn, nemen CO2 op. Ergo: de uitstoot van CO2 kan worden gecompenseerd door het planten van bomen.
Sinds deze maand is er met Business for Climate een speler die CO2- kredieten aanbiedt. Business for Climate is een initiatief van de stichting Face, de Triodos Bank en een private investeerder: Kees Hoogendijk van investeringsmaatschappij Kegado in Huizen.
Face is ooit opgericht door de samenwerkende elektriciteitsproductiebedrijven om bossen aan te leggen als compensatie voor de CO2-uitstoot van een nieuw te bouwen kolencentrale. Die centrale is er nooit gekomen maar er is wel 55.000 hectare bos aangelegd.
Business for Climate probeert nu de CO2 die door dat bos wordt vastgehouden, te gelde te maken in de vorm van CO2-kredieten. Volgens directeur Hans Markowski (ex-KPNQwest) van Business for Climate heeft zijn bedrijf een ‘beperkte winstdoelstelling’ en zal de winst grotendeels worden geïnvesteerd in het aanleggen van nieuwe bossen. Doel is op termijn 160.000 hectare nieuw bos te planten.
Een ton CO2 ‘doet’ op dit moment volgens Markowski euro 20 tot euro 25. Die prijs komt tot stand op basis van de kostprijs van de bossen, certificeringskosten en een winstmarge. Een hectare bos levert gemiddeld 10 ton CO2 per jaar op. De 55.000 hectare van de stichting Face brengt daarmee euro 11 tot euro 14 mln per jaar op, en dat dertig tot veertig jaar lang. ‘Daarna wordt de opbrengst minder omdat oudere bomen minder opnemen’, legt Markowski uit.
Bedrijven die hun CO2-uitstoot willen afkopen, kunnen op de website van Business for Climate uitrekenen hoeveel kooldioxide ze jaarlijks uitstoten. Voor een eendaags evenement gaat het om kleine hoeveelheden. De Nationale Boomfeestdag gaat gepaard met 12 ton uitstoot, het Nationaal Sustainability Congres 7 ton. De organisatoren van deze evenementen zijn dus met een paar honderd euro klaar. Voor bedrijven en overheidsorganisaties zijn de investeringen groter. Maar volgens Markowski kan klimaatneutraliteit ‘budgettair neutraal’ zijn.
CO2-compensatie mag volgens hem niet ontaarden in een ‘aflaatsysteem’. ‘Het hoort de derde stap te zijn in een drietrapsraket. De eerste stap is het verduurzamen van de eigen productieprocessen, de tweede het gebruik van groene stroom. Ten slotte kun je je met klimaatneutrale producten onderscheiden in een verzadigde markt.’
Karel Beckman