Met name het kabinet heeft een aantal staaltjes van onbetrouwbaar overheidsbestuur laten zien. Zo is een poging gedaan om de fiscale vrijstelling voor duurzaam en ethisch beleggen om zeep te helpen. Onder druk van een stevige lobby uit het Nederlandse bankwezen is die blijven bestaan. Gelukkig maar. Het rapport noemt de financiële sector een belangrijke motor voor duurzamer ondernemen.
Helaas was oppositie tegen het afschaffen van de subsidie op duurzame energie minder succesvol. Menig ondernemer die net geïnvesteerd had in nieuwe technologieën heeft dat besluit vervloekt. Maar de regeling was zo’n schot in de roos bij het stimuleren van duurzame energieopwekking dat de schatkist er te veel onder leed. Het nieuwe kabinet moet, vanwege zijn duurzaamheidsdoelstellingen, de regeling waarschijnlijk weer in ere herstellen.
De vertrekkende staatssecretaris Pieter van Geel heeft nog een poging ondernomen – onder druk van de houtimporteurs – om het internationaal gerenommeerde certificaat voor duurzaam hout, FSC, te laten verdringen door een eigen minder streng keurmerk.
Maar het meest ontluisterend van het mvo -beleid van de afgelopen kabinetten is dat de overheid zelf op minimale wijze een poging heeft gedaan het goede voorbeeld te stellen. De ministeries van Economische Zaken en Landbouw publiceerden één maatschappelijk verslag. Defensie kwam met een milieuverslag, terwijl het ministerie toch vooral aan de mensenkant na de seksuele intimidatieaffaires wat uit te leggen heeft.
Het gebied waar de rijksoverheid nu al had kunnen laten zien wat zij waard was, is duurzaam inkopen. Per 2010 moet zij dat voor 100% duurzaam doen. Volgens ingewijden gaat dat nooit lukken omdat vele staatsinkopers niet eens weten dat de doelstelling er is. Als wordt gekeken naar de duurzame inspanningen van de bedrijven, geeft de markt in combinatie met het maatschappelijk middenveld dus toch weer het beste resultaat.
MARLEEN JANSSEN GROESBEEK