Tegenwoordig bestaat er een kleurrijke schakering aan constructen van duurzaam bedrijfspresteren. Het palet aan maatstaven van duurzaam bedrijfspresteren, duurzaamheidrichtlijnen en organisaties die zich bezighouden met het meten van duurzaamheidprestaties is al even kleurrijk. Geïnspireerd door, maar ook los van deze uitbundigheid kan men zich afvragen wat de betekenis van duurzaam bedrijfspresteren is voor maatschappelijke groeperingen, zoals beleggers.
Dommerholt beschrijft in zijn dissertatie twaalf constructen van duurzaam bedrijfspresteren. Veel constructen kennen hun eigen ’tune’. Voor andere geldt dat achter een bepaalde ’tune’ meerdere constructen schuilgaan. Voor maatstaven en richtlijnen voor duurzaam bedrijfspresteren is het niet veel anders.
Daarnaast is het zogenoemde Corporate Sustainability Analysis Framework (CSAF) ontwikkeld. Achter dit meta-instrument gaat een bonte verzameling aan duurzaamheidconstructen, maatstaven en (rapportage)richtlijnen schuil. Het instrument bestaat uit meer dan 200 zogenoemde (gewogen) Sustainability Items, die de verantwoordelijkheden van bedrijven ten aanzien van duurzame ontwikkeling verwoorden. Het CSAF wordt gebruikt om de screeninginstrumenten van twee duurzaamheidsresearch en -ratingbureaus te evalueren, te weten de Sustainable Asset Management Group uit Zwitserland en het Amerikaanse KLD Research & Analytics.
Dat beleggers de inhoud van de screeninginstrumenten en de scoringsprocedures van de beide research- en ratingbureaus kunnen duiden en bijgevolg (kunnen) waarderen is onwaarschijnlijk. Toch reageren ze op aankondigingen dat bedrijven in de Dow Jones Sustainability World Index en de Domini Social 400 Index worden opgenomen of daaruit worden verwijderd. Aan deze indexen liggen de evaluatiemethoden van bovengenoemde bureaus ten grondslag. Beleggers lijken vooral te reageren op de aankondiging dat bedrijven in de DSI worden opgenomen en uit de DJSI-World worden verwijderd.
Verdediging promotie-onderzoek:
30-09-2009, 13.45 uur.
Aula VU