Het cradle to cradle beginsel fungeerde daarbij als tweesnijdend zwaard. Je verspilt geen grondstoffen als je gebruikte materialen na hun levensduur opnieuw als hoogwaardige grondstof kunt gebruiken. Daarvoor moet je wel al je producten en diensten op een veilige manier herontwikkelen. Dat is innoverend en stimuleren
Cradle to cradle wordt dus niet enkel gezien als technologisch concept gericht op het sluiten van kringlopen, maar ook als houding ten aanzien van het vormgeven van innovatieve processen, waarbij duurzaam ontwikkelen, realiseren, beheren en transformeren het uitgangspunt is. Nu het C2CN-project op z’n einde loopt, is het tijd om conclusies te trekken en inzichten door te vertalen in aanbevelingen en actie.
Twee jaar lang – van 2010 t/m 2011 – bouwde het C2C Network aan een solide project op weg naar eco-effectieve producten, gebouwen of gebieden en de sturingsmechanismen en governance praktijken die daarbij helpen. Een stevige theoretische basis, aantoonbare resultaten en aanbevelingen voor de Europese instellingen werden op 8 december in Brussel besproken tijdens een zitting in het Vlaams Parlement. De Europese Commissie benadrukte een lerende instelling te zijn en gebruik te maken van de aanbevelingen van het netwerk. Ook Europees Parlementslid Judith Merkies prees de goede inspanningen. “Intelligent gebruik van grondstoffen luidt de boodschap voor de toekomst. Jullie hebben een prima eerste stap gezet. Houd vast, dat vooral op materialen- en energiegebied en in de landbouw nog veel te winnen is”, aldus Merkies, die in het Europarlement rapporteur is voor het kerninitiatief Innovatie.
Tegelijkertijd maken de verschillende partners ook regionale beleidsaanbevelingen op om het cradle to cradle-handelen te stimuleren en te versterken. Tijd dus om op 15 december 2011 in Brussel een aantal conclusies voor Vlaanderen neer te leggen, verbindingen te maken met beleid en praktijk, en ook al concrete initiatieven te tonen. In eerste instantie worden de ervaringen en de aanbevelingen gemainstreamd in de lopende vernieuwingstrajecten in het kader van het toekomstproject Vlaanderen in Actie, en meer bepaald in de Transversale Thema’s waaronder ook Duurzaam Materialenbeheer. Waar kunnen we de C2C-praktijk snel inpassen in het bedrijfsleven, het onderwijs, de bebouwde omgeving en de ruimtelijke inrichting? Waaraan zal er op langere termijn moeten worden gewerkt? Welke veranderingen worden best nu al ingezet, wetende dat de vruchten daarvan pas door een volgende generatie geplukt zullen worden?