De Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) is een richtlijn die bedrijven in de (nabije) toekomst verplicht te rapporteren over hun impact op mens en klimaat. ADP Nederland heeft hierin al flinke stappen gezet.
Stappen die niet alleen tot een goede CSRD-vastlegging komen, maar ook interessante inzichten opleveren. ADP is een ‘Human Capital Management Provider’, dat diensten en software levert op het gebied van personeelsadministratie en salarisadministratie. Met in Nederland ongeveer 500 medewerkers in dienst en wereldwijd 60.000.
Het begint met data verzamelen
Ada Knol is bij ADP Nederland als Corporate Social Responsibility (CSR)-consultant verantwoordelijk voor het beleid op het gebied van ethiek, mens, milieu, maatschappij. Onderdeel van haar verantwoordelijkheid is het intern in goede banen leiden van de CSRD-richtlijn, met als doel meer transparantie over en betere kwaliteit van duurzaamheidsinformatie. “Wij wachten niet tot 2026 en zijn binnen ADP Nederland begonnen met een pilot. Juist in Nederland, omdat we hier qua rapportage al heel ver zijn.”
De reden van die voortgang is dat ADP al jaren rapporteert conform het MVO-Register, dat niet alleen duurzame MVO-prestaties zichtbaar en transparant maakt, maar organisaties ook helpt bij het ontwikkelen van beleid op dit terrein.
“Voor ons is het nu vooral belangrijk om te onderzoeken hoeveel we nog moeten doen, zodat wij als pilotland een gidsland kunnen zijn voor de andere landen binnen ADP. En dat begint allemaal met data verzamelen en het dashboard met datapunten digitaal beschikbaar stellen. Die laatste stap, naar externe rapportage, moeten wij nog maken.”
Elk bedrijf een andere focus
Belangrijk aandachtspunt in dit traject is stakeholdermanagement, benadrukt Knol. “Wij zijn in gesprek met klanten en leveranciers over de onderwerpen die voor hen belangrijk zijn en wat ze daarbij van ons nodig hebben, welke data zij willen terugzien in de software. Elk bedrijf heeft een andere focus. Voor een industrieel bedrijf staat milieu bovenaan, terwijl voor een kantooromgeving, zoals wijzelf, governance in eerste instantie prioriteit heeft. Maar uiteindelijk moet je beleid hebben voor alle onderwerpen en die ook breed verwerken in je strategie.”
Knol merkt wel dat steeds meer bedrijven ervan doordrongen zijn dat ze straks echt zullen moeten rapporteren over, bijvoorbeeld, CO2-emissies. “Dat geldt ook voor onszelf. Wij oriënteren ons nu bijvoorbeeld op een intern CO2-budget voor zakelijke vliegreizen, zodat we medewerkers bewust kunnen maken van de CO2-emissie die ze jaarlijks op deze manier uitstoten.”
Totale revisie van beleid
Voor de meeste organisaties is het werk dat ze nog moeten verzetten voor de CSRD een “flinke kluif”, beseft Knol. “Dan hebben we het niet alleen over data, maar deze richtlijn vraagt eigenlijk om een totale revisie van het beleid voor Environmental, Social and Governance (ESG). Er zijn maar weinig bedrijven die alle data en beleidsstukken standaard in huis hebben. Laat staan dat ze weten wat de impact is van al die onderdelen op de bedrijfsvoering. Dat vraagt een behoorlijke inzet.”
Belangrijke vragen om daarbij te stellen zijn: wat hebben we daarvoor nodig en bij wie moeten we dan zijn? “Het is niet zo dat alle data bij de afdeling HR of finance te vinden is. Je moet het hele bedrijf door om te kijken welke afdeling welke informatie heeft, of welk beleid hoort te maken. Welke kennis hebben we wel en niet in huis? Er is bepaalde specifieke kennis nodig, op verschillende vlakken, dus hoe organiseren we dat?”
Niet alleen een verplichting
Natuurlijk is deze richtlijn verplicht, maar Knol wijst erop dat CSRD ook concrete handvatten aanreikt voor de strategie van organisaties op het gebied van milieu, social en governance. “Deze richtlijn helpt organisaties inzicht te vergaren en laat duidelijk zien hoe de zaken er nu voorstaan. Wat CSRD vooral doet, is mensen bewust maken van het enorme scala aan beleid, risico, kansen, impact en datapunten op het gebied van milieu, social en governance.”
“Voor organisaties die duurzaamheid oprecht willen integreren in beleid en bedrijfsvoering, biedt dit een mooie kans om te ontdekken hoe ze hun ecologische footprint kunnen verlagen en hun sociale impact kunnen verhogen.”
De veelzijdigheid van CSRD noopt organisaties zo vroeg mogelijk te beginnen met de voorbereiding. “En begin dan ook klein. Klimaatverandering en governance zijn de sterk aan te raden onderwerpen van rapportage. Pak die eerst eens bij de kop en zoek uit wat daarvoor nodig is. De volgende stap is de zogeheten dubbele materialiteitsanalyse, om te bepalen waarover je moet gaan rapporteren. Dat gaat over de financiële en sociale impact van het milieu op het bedrijf, en andersom. Pas na die analyse is het mogelijk om te bepalen wat de rapportage precies moet inhouden.”
Intrinsieke motivatie
Binnen ADP weet Ada Knol precies wat haar te doen staat. En aan motivatie geen gebrek. “Ik ben heel erg gepassioneerd over het integreren van ESG in beleid en de bedrijfsvoering van organisaties. En, dit is meer een persoonlijke boodschap, maar we willen toch ook allemaal graag een leefbare aarde voor onze kinderen en onze kleinkinderen?”
“De CSRD lijkt misschien een vervelende verplichting, maar vanuit het perspectief dat we het beste willen voor de generaties na ons, krijgt het een hele andere lading. Uiteindelijk draait het bedrijfsleven om mensen, en mensen zijn de hoeders van de aarde. Vanuit die gedachte ontstaat vanzelf de intrinsieke motivatie die nodig is om de ambities op dit gebied te verwezenlijken.”