Undercover onderzoek

Steeds meer restaurants en hotels claimen tegenover Wakker Dier en klanten dat hun eenden- of ganzenlever diervriendelijk is. Wakker Dier zette de claims op een rijtje en bracht undercover een bezoek aan de diervriendelijkst aangeprezen foie grasfarm: de gold label foie gras van Selectos de Castillas S.A. uit Spanje, oa. geserveerd bij luxe restaurants (niet bovengenoemde). Op deze boerderij filmde Wakker Dier hoe de dieren leven op een dorre vlakte in de Spaanse zon zonder beschutting. Ook filmde Wakker Dier hoe zij de laatste drie weken van hun leven in een kooi zitten en werden gedwangvoederd met een pap van mais en eendenvet. Veel dieren liepen kreupel en er lagen veel dode dieren.

Foute folder

De folder van de leverancier van de Spaanse foie gras staat vol met leugens (zie tabel). In de folder staan zelfs tips voor de restaurants over het voorliegen van hun klanten:

‘TIP Vermeld op de menukaart – voor twijfelaars – de natuurlijke herkomst van de eendenlever. Bijvoorbeeld zo: Onze Spaanse eendenlever is afkomstig van eenden die een natuurlijk leven hebben geleid. … Op het laatst proppen ze zichzelf nog eens enkele weken vol met niets anders dan geweekte gele maïs … een pure, onovertroffen smaaksensatie.’

Letterlijke tekst uit folder

De feiten uit het undercoveronderzoek

Over het leven van de eenden:

‘De dieren voor Selectos de Castilla worden opgekweekt in een volstrekt natuurlijke omgeving.’

‘Dankzij het sublieme klimaat van Castilië komen er geen antibiotica, bestrijdingsmiddelen of additieven aan te pas.’

De eerste weken leven de eenden buiten in een dorre kale vlakte waar de temperaturen ’s zomers kan oplopen tot wel 40 graden. Er is geen enkele beschutting. Zwemmen kunnen deze waterdieren niet. Zieke dieren krijgen geen verzorging om ‘anti-bioticavrij’ te blijven; veel dieren zijn kreupel. Dode eenden en geraamtes liggen tussen de eenden.

Over de wijze van voederen:

‘Ze vinden daar graansoorten waaraan ze zich ook als vrije vogels zouden volvreten.’

‘Ze … kijken uiteindelijk letterlijk reikhalzend uit naar de geweekte, pure gele maïs ….’

‘Op het laatst proppen ze zichzelf nog eens enkele weken vol met niets anders dan geweekte gele maïs.’

De dieren krijgen 2 keer per dag een buis in de strot en het voer onder dwang ingespoten. Het voer bestaat ondermeer uit eendenvet – kannibalisme dus. De eenden spugen een deel gelijk weer uit als de buis uit de keel wordt gehaald. De dieren reageren zeer bang op de (dwang)voederaar.

Concluderend:

‘diervriendelijk grootgebracht’, ‘verantwoord genieten’

‘Verantwoord vanuit het oogpunt van …. respect voor het dier omdat deze eenden leven als de trekvogels die ze van nature zijn.’

‘… ambachtelijke kwaliteit met diervriendelijke kleinschaligheid..’

Ook ‘diervriendelijke foie gras’ komt van mishandelde eenden.

Restaurants en hotels zouden hier hun conclusies uit moeten trekken en stoppen met het serveren hiervan. In plaats daarvan misleiden ze hun klanten over de ware aard met claims als ‘diervriendelijk’ en ‘verantwoord’.

Foie gras campagne

Wakker Dier voert sinds enkele jaren campagne tegen foie gras. Met succes want vele winkel- en horecabedrijven laten foie gras links liggen: Bijenkorf, Makro, Lucas Klamer, het restaurant van de Tweede Kamer, Le Cirque van Joop van den Ende en sterkok Kranenborg, Rabobank, PGGM, KLM, Carlton, Movenpick, Bilderberg en vele andere restaurants. Zelfs koningin Beatrix serveert geen foie gras meer bij staatsbezoeken. De meeste mensen kennen ondertussen het dierenleed achter de foie gras en kiezen voor foie gras vrije gerechten of mijden zelfs restaurants die foie gras serveren.

Wetenschappers van de Europese Commissie concluderen dat de productie van foie gras gepaard gaat met veel dierenleed. Zij constateren verwondingen aan de slokdarm aan het begin van de dwangvoederperiode, als de ganzen en eenden nog een kokhalsreflex hebben. De dieren worden zo vet dat sommige aan het eind amper nog kunnen lopen. Door de afgedwongen vervetting gaat de lever disfunctioneren. Er ontstaan vaak spijsverteringsziektes, ‘wet neck’ (abnormale vetuitscheiding) en ontstekingen aan de poten vanwege het houten of draadgazen rooster. In de slachterij blijkt dat 30 tot 70% van de dieren botbreuken en kneuzingen heeft. 40 tot 70% van de dieren heeft verwondingen aan de keel en nek vanwege de buisvoedering. Tijdens de dwangvoedering stijgt de sterfte met een factor 10-20.

In veel landen, waaronder Nederland, is de productie verboden. In Frankrijk, waar 80% van de wereldwijde productie plaatsvindt, is het juist in 2006 wettelijk aangewezen als cultureel erfgoed, waarbij de dwangvoedering als voederwijze wordt voorgeschreven.