Afgelopen week trad Braungart weer eens op in Nederland, in Goes. Hij werd aangekondigd als een heuse filmster en menigeen trok na afloop de camera om een foto te maken.
Cradle to cradle is hot. Dit wordt ook in het genoemde artikel onderschreven evenals de positieve uitwerking ervan.
Toch worden er ook flinke kantekeningen geplaatst en zijn enkele kenners uiterst kritisch. Met name het ontbreken van het toepassen van levencyclusanalyses (LCA’s) en het aanbod- in plaats van vraaggestuurde levering van materialen zijn kritiekpunten.
De bekende Chris Dutilh (sinds jaar en dag milieumanager van Unilever) ergert zich aan een veelgenoemd voorbeeld van cradle to cradle. Citaat: “Dutilh ergert zich flink aan de afbreekbare verpakkingen die Braungart ontworpen zegt te hebben voor het ijs van Unilever. “Hij moedigt mensen aan het afval gewoon in de natuur te kieperen. Gekker is dat niemand binnen ons bedrijf iets hiervan afweet. We hebben Braungart ernaar gevraagd, maar hij reageert niet op onze e-mails.”
Ondanks deze kritiek gaat er een enorme positieve golf door ons land door de cradle to cradle gedachte bij zowel bestuurders als bij de duurzaamheidscommunity. Laten we dat vooral behouden en gebruiken en ons best doen aan het begrip daadwerkelijke invulling te geven in projecten.
Download het volledige artikel via de link (MilieuMagine heeft hierin voor deze website toegestemd).