Minister Jacqueline Cramer van Milieu, Bert Koenders voor Ontwikkelingssamenwerking en de staatssecretarissen Frank Heemskerk op Economische Zaken en Frans Timmermans voor Europese Zaken: vier sleutelposities in het kabinet op het gebied van duurzaamheid. Die sleutelposities en hoe ze ingezet worden en vele andere duurzaamheidsonderwerpen kwamen aan bod in het propvolle Museon. Onder leiding van cabaretier Jan Jaap van der Wal werd de dag plenair geopend, kort kwamen de vier bewindspersonen aan het woord, waarna Jan Jaap het woord aan poolreiziger Marc Cornelissen gaf.
Kwetsbaar draagvlak
Poolreiziger Marc Cornelissen werd tijdens zijn studie gegrepen door het poolgebied. Daar heeft hij zelf ondervonden wat het is om duurzaam te leven: ‘Je kunt alleen het essentiële meenemen. Je voelt de kracht van de natuur, de kou de wind. Je ziet dat Eskimo’s van en met het land leven en als geen ander de waarde van evenwicht kennen.’ Dat evenwicht is kwetsbaar op de pool, kleine weersveranderingen hebben grote invloed. De trend van de afgelopen jaren is eenduidig: het volume van het zee-ijs neemt snel af. ‘Op de pool heb je een naam voor nieuw en kwetsbaar ijs, nilas, je kan er op lopen, maar niet op staan. Zo zie ik nu ook het draagvlak voor duurzaamheid. Het draagvlak is er en we moeten er nu iets mee doen. Maar het is kwetsbaar, we moeten mensen motiveren en niet te zwaar belasten’, aldus Cornelissen.
Daarna volgden twee workshoprondes met in totaal tien inhoudelijke workshops en een speciale rondleiding door het Museon, het museum over het ontstaan van de aarde. De verslagen van de workshops zijn binnenkort te vinden op www.pvda.nl/duurzaam
Het duurzaamheidsvirus
De dag werd door de vier bewindspersonen, wederom onder leiding van Jan Jaap van der Wal, afgesloten. De bewindspersonen waren zeer eensgezind: het was een productieve dag, met veel goede ideeën en -in de woorden van Marc Cornelissen- er is een draagvlak voor duurzaamheid, maar het is kwetsbaar, blijven staan kan niet. Het is daarom belangrijk om mensen concrete voorbeelden te geven van wat ze zelf kunnen doen om hun steentje bij te dragen, zodat mensen de kansen zien en duurzaamheid uiteindelijk een virus wordt. Daarbij past een straffe rol van de overheid, die de vele goede initiatieven vanuit de maatschappij kan versterken.