Waarom is juist duurzaam leiderschap zo belangrijk? Op die vraag probeert hoofdredacteur Jan Bom in de “First Words” een antwoord te geven. Kern is dat de wereld op dit moment snel verandert. Volgens Josephine Green worden organisaties zo plat, dat we van een ‘pancakeworld’ moeten spreken. Noem het transitie, noem het een gedaanteverwisseling, noem het paradigma. Feit is dat we in een nieuwe overgang zitten. Na het industriele tijdperk en de kenniseconomie maken computers het nu mogelijk om naar de netwerkeconomie over te stappen. Oude structuren komen daardoor te vervallen. Wie geeft daar straks leiding aan? En wat voor soort leiderschap is nodig?
Bom citeert Anastasia Kellerman, die hierover schreef: “Een duurzaam leider worden, dat is niet iets dat je op de universiteit kunt leren. Duurzaam leiderschap gaat niet alleen over het gebruiken van je verstand, maar ook over het ontwikkelen van je hart en je intuïtie. Dit leerproces door te gaan, betekent door een vorm van transformatie te gaan, een eigen persoonlijke ontwikkeling door te maken.”
Herman Wijffels geeft in dit nummer van P+ aan waar dit zelfonderzoek voor nodig is. “In de netwerkeconomie is geen plaats meer voor een baas die de lakens uitdeelt, waarin iedereen doet wat jij zegt. Wijffels zegt: In een klassieke industriële organisatie kon je jezelf maar beter thuis laten als je naar je werk ging. Dat kan nu niet meer, want om concurrerend te zijn in deze tijd van globalisering hebben we de hele mens nodig. In eigentijdse organisaties moet je juist jezelf meenemen, je volle mogelijkheden inzetten, anders schiet je tekort.”