Het Nederlands-Britse bedrijf Unilever is een positieve uitzondering. ‘Unilever heeft al bijna een eeuw geleden erkend dat het lucratief is om consumentenproducten speciaal voor een minder draagkrachtige bevolking te maken.’
In het interview geeft Malloch Brown alvast een voorschot op enkele uitkomsten van een volgens hem ‘baanbrekend rapport’ over de rol van de particuliere sector in ontwikkelingslanden. Het rapport, een initiatief van onder meer (ex-) politici en zakenlieden uit het noorden én zuiden, verschijnt op 1 maart. De centrale boodschap van de studie is dat het internationale bedrijfsleven een belangrijke bijdrage kan én moet leveren aan de bestrijding van wereldwijde armoede en zeven andere ontwikkelingsdoelstellingen, de zogeheten Millennium Doelen. Een ambitieuzere opstelling op bovenstaand gebied is ook in het eigenbelang van het bedrijfsleven. ‘Op voorwaarde dat het proces goed gemanaged wordt, kan er alleen maar een win-winsituatie ontstaan. Nieuwe markten én grotere winsten voor transnationale bedrijven, hogere economische groei en meer werkgelegenheid in ontwikkelingslanden.’
De VN-topman sprak dinsdagavond en woensdag in Nederland met enkele politici, toplieden van ING en TPG , wetenschappers en vertegenwoordigers van non-gouvernementele organisaties over de rol van de particuliere sector in het ontwikkelingsproces van arme(re) landen. Malloch Brown, in het verleden onder meer journalist bij het gerenommeerde Britse weekblad The Economist, had ook een ontmoeting met minister Van Aardenne (Ontwikkelingssamenwerking)
Steeds meer bedrijven proberen zich te profileren door ‘duurzaam en maatschappelijk verantwoord’ te ondernemen. Maar, zegt Malloch, ‘een beetje goed doen, is te weinig’. Het internationale bedrijfsleven moet veel ambitieuzer zijn: ‘Maatschappelijk verantwoord ondernemen is niet genoeg, we moeten nu een nieuwe fase in.’
Malloch Brown zegt dat de multinationals van deze wereld zich meer moeten richten op de vier miljard mensen die per jaar moeten rondkomen van $ 1500 of minder. Hij noemt het voorbeeld van de Indiase miljoenenstad Mumbay (Bombay). ‘Bewoners van de sloppenwijken van deze metropool worden niet bediend door moderne supermarkten of andere grote bedrijven. Medicijnen en elementaire levensbehoeften kunnen ze daardoor alleen in zeer kleine hoeveelheden bij marktstalletjes kopen. Maar die creëren nauwelijks werkgelegenheid en economische groei. En de sloppenbewoners betalen voor deze producten drie keer zoveel als groepen uit de middenklasse, die in hun wijken wel moderne supermarkten en andere voorzieningen aantreffen. VN-topman Malloch Brown: ‘Het potentieel dat deze markt van wereldwijd vier miljard consumenten biedt, wordt door het internationale bedrijfsleven nog veel te weinig onderkend.’