In een artikel dat werd gepubliceerd in La Libre Entreprise van 8 maart, hekelt Antoon Dieusaert de druk en hij geeft als voorbeeld de verhoging van de energiekosten. Hoe zit het dan met de vrijmaking van de elektriciteitsmarkt ? Zonder te protesteren tegen de liberalisering, beklaagt de baas van BASF (een grote verbruiker van energie) er zich over dat hij de tarieven niet ziet verminderen. Integendeel, de factuur wordt duurder… Een klacht die wordt overgenomen door de werkgeversfederatie Agoria die het gemunt heeft op de energietaks van de regeringen. “De druppel die de emmer doet overlopen”, volgens de Federatie. Ook als die “emmer” nu net het resultaat is van de vrijgemaakte markt, en dus veroorzaakt wordt door andere industriële ondernemingen. Heeft de overheid nog vat op deze markt ? Afgezien van dit specifieke debat, bereikt deze open brief wel zijn doel volgens de Union wallonne des Entreprises (UWE). De inhoud werd al goedgekeurd door 600 ondernemingen. Het gaat om een oproep tot de verantwoordelijken, maar ook tot de publieke opinie om “de voorwaarden opnieuw te onderzoeken die de industrie moeten in staat stellen om zich op een duurzame manier te ontwikkelen”. De boodschap is duidelijk : geen duurzame ontwikkeling zonder duurzame industriële activiteit. Antoon Dieusaert roept op tot een debat. “De politiek is louter behoudsgezind, het ontbreekt aan een visie op het vlak van de economische en – in het bijzonder- industriële ontwikkeling. En erger nog, over deze visie is niet eens gepraat”, volgens de baas van de chemiegroep.
Deze oproep valt samen met het uitbrengen van het rapport duurzame ontwikkeling van de Task force van de Federale Raad voor Duurzame Ontwikkeling (waarin ook de werkgevers zetelen – zie elders in dit nummer voor een artikel over dit rapport) en maakt duidelijk dat de gebruikte terminologie voor alle partijen niet altijd hetzelfde betekent. Duurzame ontwikkeling is een theoretisch concept waar men het unaniem over eens is, maar in de praktijk blijkt een consensus verder af dan ooit.