Al eerder reageerde Thomas Kascha van Natural Tableware op de uitzending van De Monitor van 10 februari over composteerbare verpakkingen. Hij constateert daarin dat in deze uitzending de verkeerde conclusies getrokken worden: “composteerbare verpakkingen zijn niet composteerbaar”. Uit een onderzoek van Wageningen UR, dat een paar dagen daarna gepubliceerd werd, bleek namelijk het tegendeel. Thomas reageert nu opnieuw, nadat gisteren een reactie van de afvalverwerkers werd gepubliceerd via een persbericht.

Zijn reactie:

Natuurlijk kon het antwoord van de verwerkers niet uitblijven. De Vereniging afvalbedrijven (VA) juicht in het persbericht het verduurzamen van verpakkingen toe en zegt: “Bioplastics dragen bij aan deze verduurzaming en kunnen een goed alternatief zijn op het gebruik van fossiele plastics”. In het zelfde bericht zeggen ze echter ook: “Composteerbare bioplastic verpakkingen leveren geen bijdrage aan de circulaire economie” en “Geen redenen om meer biologisch afbreekbaar plastic te maken”. Begrijpt u het nog?

Deze reactie van de VA geeft nog maar eens goed de kern weer van de huidige problematiek. De verwerkers hebben blijkbaar zoveel macht gekregen dat ze vergeten zijn dat ze in werkelijkheid opereren in onze opdracht of zijn ze echt zo ‘arrogant’ geworden dat ze denken ons te kunnen vertellen welke materialen we mogen gebruiken? Aan afval moet geld worden verdiend en omdat dit niet meer zo sympathiek klinkt, heet het nu anders, namelijk: “Circulaire economie” Uiteraard zijn de winstdoelstellingen wel hetzelfde gebleven evenals de belabberde recycling percentages en afwezige milieuwinst maar dat terzijde.

Zo lang de VA intiem samen blijft werken met het Afvalfonds verpakkingen zie ik op korte termijn weinig impactvolle innovaties standhouden dan wel ontstaan. Het zijn de grote bedrijven die de dienst uitmaken bij het Afvalfonds Verpakkingen en daaraan gerelateerd het Kenniscentrum duurzaam verpakken (KIDV), Plastic Heroes, Nederland Schoon, Nedvang en nu samen met de overheid het Plastic Pact. Het draait echter allemaal om plastic vanuit fossiele bron. Nergens gaat het over innovatie van nieuwe groene materialen, nergens gaat het over nieuwe wijze van verwerking van groene materialen, nergens gaat het over de échte prijs van plastic.

Van de 21 publicaties van het KIDV gaan er 21! over plastic en recycling, het had beter het ‘Kennisinstituut plastic recycling’ kunnen heten. Voor zover dus de goede innovatieve bedoelingen van dit instituut. Het leidt ook lekker af van de extra CO2 uitstoot als gevolg van verbranding van plastic afval. De plastic verontreiniging van water en bodem en de torenhoge schoonmaakkosten als gevolg daarvan.

Niet voor niets stapte Holland Bioplastics eerder uit het plasticpact. Het adagium is en blijft nu eenmaal: plastic is zo slecht nog niet, recycling is dé oplossing en we noemen dit circulaire economie. Ondanks de pakkende namen en de mooie groene praatjes lijkt er echter maar één echte doelstelling en dat is meer plastic produceren. We zijn namelijk nog lang niet zo ver dat AL het eenmalig plastic op een schone energie neutrale wijze oneindig hoogwaardig kan worden gerecycleerd en dus moet er altijd weer virgin materiaal bij. Niet echt circulair dus op dit moment.

Wat mij betreft is het afvalvraagstuk in Nederland nu dus vooral nog een self fulfilling prophecy. Het goede nieuws is dat de transitie echt niet te stoppen is, dus krijgt men straks vanzelf het deksel op de neus van allerlei disruptieve modellen. Producenten van duurzame alternatieven en oplossingen nemen het heft zelf in handen en bieden hun klanten opmaat gemaakte écht circulaire oplossingen aan waarbij recycling en verwerking buiten de traditionele wegen om geschiedt.

Thomas Kascha van Natural Tableware