De portier van de RAI krijgt het handjevol kinderen pas aan de ranja als hij heeft duidelijk gemaakt dat de frisdrank niet van de ING is. Even worden de waterpistolen – formaat ‘Super Soaker’ – terzijde gelegd. Hun ouders, verenigd in de ‘Operatie Waterballet’, delen ondertussen stencils uit aan de ING-aandeelhouders die op weg zijn naar hun jaarlijkse treffen.
Bestuursvoorzitter Ewald Kist zal bij binnenkomst zeker een stencil in ontvangst hebben genomen. Kist is een maatschappelijk bewogen man. Hij is voorzitter van het ‘ambassadeursnetwerk’ van topmensen uit het bedrijfsleven die zich sterk maken voor de doorstroom van vrouwen in het bedrijfsleven. Er gaat geen gelegenheid voorbij of de bestuursvoorzitter van ING bepleit het belang van maatschappelijk verantwoord ondernemen .
Afgelopen september publiceerde de grootste Nederlandse financiële instelling voor het eerst een ‘maatschappelijk jaarverslag’, waarin rekenschap wordt gegeven van de effecten die het doen en laten van de bankverzekeraar op milieu en samenleving heeft. Ook gisteren, bij de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering in de Amsterdamse RAI, stond Kist nadrukkelijk stil bij de drie ‘P’s’ die het bestuur van ING in het vizier zegt te houden bij zijn beslissingen: people, planet en profit.
Door zo nadrukkelijk de ethische kaart te spelen, maakt ING zich kwetsbaar voor kritiek. Het concern is wereldwijd in 65 landen actief en het is niet eenvoudig om uit te sluiten dat er in een uithoek van het bedrijf niet af en toe een kredietje wordt verleend voor een activiteit waar ING liever niet mee in de krant komt. En het is al helemaal moeilijk om in te staan voor wat zakenpartners van zakenpartners uitvoeren.
Dit is het geval bij de kwestie waar het Operatie Waterballet, een actie van XminY Solidariteitsfonds, om gaat. ING Trust, dat het beheer voert over vennootschappen van veelal buitenlandse eigenaren, heeft vorig jaar branchegenoot Intra Beheer BV overgenomen. Eén van de bv’tjes in de kasten van Intra Beheer is International Water Holding. Dit is een partner in een joint venture van ‘multinationals’ die gezamenlijk een schadevergoedingsactie tegen de Boliviaanse overheid hebben ingesteld. Dit naar aanleiding van een ongelukkig verlopen en uiteindelijk teruggedraaide privatisering van de waterleidingmaatschappij in Cochabamba, de derde stad van Bolivia. De ‘multinationals’ eisen $ 25 mln van ‘het straatarme Bolivia’ vanwege het verlies van het waterbedrijf. Kortom: ‘ING is direct betrokken bij een berucht ”globaliseringsschandaal”’, aldus Waterballet.
De zaak bereikt ook het vragenuurtje van de aandeelhoudersvergadering, waar bestuurder Alexander Rinnooy Kan de honneurs waarneemt. ING is juist ‘heel indirect’ betrokken en heeft met hele conflict dus niets te maken, aldus Rinnooy Kan. Bovendien heeft het trustbedrijf ‘geen enkele reden’ om aan te nemen dat zijn klant zich schuldig maakt aan onethisch handelen.