Suiker Unie heeft zijn carbon footprint de afgelopen jaren met tientallen procenten verlaagd en (her)gebruikt alle reststromen in het productieproces van suikerbiet tot suiker. Dat past bij hun ambitie om de groenste en meest innovatieve suikerproducent ter wereld te worden. “Duurzaamheid zit in ons DNA”, aldus Corporate Social Responsibility en Communicatiemanager Andries Olie van Suiker Unie.
Meest innovatief
Het is een ambitieus streven om de groenste en meest innovatieve suikerproducent ter wereld te worden. Suiker Unie is een eind op weg. Sinds 1990 produceert het bedrijf per ton suiker 40% minder CO2 en is het energieverbruik met bijna 50% gedaald. De bietenteelt is in die periode efficiënter geworden en kan toe met 47% minder land, dankzij veredeling van de biet en teeltadvisering.
Suiker Unie gaat voor groen
Suiker Unie heeft oplossingen gevonden voor alle reststromen die tijdens de productie ontstaan, van a tot z. De aanhangende grond van de suikerbieten wordt gebruikt voor wegenbouw en dijkverzwaring. De bietenpuntjes en -staartjes, die tijdens het wasproces afbreken, worden vergist tot groen gas in de biomassavergisters. Dat gas gaat grotendeels naar het openbare gasnet. Een deel wordt gebruikt in het eigen productieproces en het transport van suiker naar de klant. Bij het vergisten ontstaat naast groen gas ook digestaat, dat rijk is aan mineralen en terug de akkers op gaat.
120 Olympische zwembaden
Aangezien suikerbieten voor 75% uit water bestaan, komt er veel restwater vrij bij de suikerproductie. Dat wordt gezuiverd en vervolgens in een ondergrondse waterberging opgeslagen. “De opvangcapaciteit bedraagt 300.000 kuub, dat zijn ongeveer 120 Olympische zwembaden vol”, aldus Andries Olie, Corporate Social Responsibility en Communicatiemanager bij Suiker Unie. “In de zomer wordt het door de omliggende glastuinbouw gebruikt als gietwater, en zo komt het water uit de suikerbiet in tomaten en aubergines terecht. Een mooie samenwerking tussen Suiker Unie, wateronderzoeksinstituut KWR en de Tuinbouwontwikkelingsmaatschappij.”
Veevoer en bodemverbeteraar
En daar blijft het niet bij. Het ruwsap, met daarin de opgeloste suiker uit bietenreepjes, wordt gezuiverd met CO2 en kalk, wat de niet-suiker bindt. Hierbij ontstaat Betacal, dat wordt gebruikt als bodemverbeteraar voor akkers. De bietenpulp die overblijft na de extractie van suiker wordt grotendeels gebruikt als veevoer, een klein deel wordt vergist. Tot slot blijft aan het eind naast suiker ook melasse over, dat zijn weg vindt naar de fermentatie-industrie.
Innovaties
In het Cosun innovation centre, het R&D-centrum van Royal Cosun, het moederbedrijf van Suiker Unie, wordt ondertussen gezocht naar nieuwe biobased producten uit onder andere suikerbiet. Uit bietenpulp kan bijvoorbeeld Betafib worden gemaakt, een stabilisator die in wasmiddel zorgt voor een gelijkmatige verdeling van geurcapsules, en galacturonzuur, een grondstof voor bioplastic. En uit het loof van de suikerbieten kan Rubisco worden gewonnen, dat in de voedingsmiddelenindustrie kippenei-eiwit kan vervangen.
Groene cirkels
Met de ondertekening van het Convenant Groene Cirkels in april dit jaar start Suiker Unie samen met de provincie Noord-Brabant en Naturalis Biodiversity Center een samenwerkingstraject om de suikerbietenketen circulair te maken. Dat betekent onder andere meer aandacht besteden aan biodiversiteit en bodemkwaliteit bij de bietenteelt, overal gebruik maken van hernieuwbare energie, duurzaam verpakkingsmateriaal introduceren, en de leefomgeving en de logistiek verder vergroenen. “Duurzaamheid zit in ons DNA”, zegt Andries Olie, “en met deze samenwerking komen we weer een stap verder.”
Dit artikel is eerder gepubliceerd op de website van FoodValley Update