Hoe is het in Nederland gesteld met de strijd tegen corruptie en het beschermen van integriteit? Wat typeert het Nederlandse National Integrity System? Huberts concludeert dat veel elementen van het Nationale Integriteits Systeem in Nederland aanwezig zijn, zoals een parlementaire democratie, onafhankelijke rechtspraak, vrije pers, ombudsman, rekenkamer, bestuursrecht, wetboek van strafrecht et cetera. Het internationale vergelijkende onderzoek geeft aan dat Nederland het in vergelijking met de andere onderzochte landen zeer goed doet. Toch ontbreken er ook de nodige elementen van een Nationaal Integriteits Systeem, een aantal aandachtspunten of blinde vlekken:
Nederland kent geen systeem dat duidelijk maakt welke financiële privébelangen topambtenaren en toppolitici hebben die strijdig zouden kunnen zijn met het publieke belang; veel landen hebben zoAn financial disclosure wel
Nederland kent maar weinig normen en regels voor kabinet, parlement en topambtenaren; zij zijn voor zichzelf erg terughoudend
Nederland heeft geen onafhankelijk instituut of centrum met verantwoordelijkheid voor informatie, preventie en advisering met betrekking tot integriteit
In Nederland wordt het vraagstuk van de integriteit van het bedrijfsleven vrijwel geheel genegeerd.
Om deze blinde vlekken te bestrijden zou er volgend Huberts een onafhankelijk Centrum voor Integriteit tot stand moeten worden gebracht. Dat centrum zou tot doel moeten hebben om:
informatie te verzamelen en beschikbaar te stellen over oneigenlijke belangen politici en ambtenaren
informatie te verzamelen en te analyseren over corruptie, fraude en andere integriteitsschendingen
informatie te verzamelen over beleid, met name preventief beleid en daarover te adviseren
individuele politici en ambtenaren te adviseren over ethische keuzen en integriteitsdilemmaÃ??s.