Het ontwerp van het Klimaatakkoord is klaar. Daarmee ligt er een omvangrijk samenhangend pakket waarmee Nederland in 2030 de uitstoot van CO2 met ten minste 49 procent kan terugdringen.De komende maanden rekent het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) de afspraken door.
Optellen tot 49 procent
Het overgrote deel van het pakket heeft algemene instemming van de partijen die meeonderhandelden. “De definitieve steun van de partijen hangt mede af van de uitkomst van de doorrekening. Als die niet optelt tot 49 procent, gaan we door met onderhandelen tot het wel voldoende optelt. Alle partijen onderschrijven dit reductiedoel,” aldus voorzitter Ed Nijpels van het Klimaatberaad, die de onderhandelingen coördineerde. Het ontwerp van het Klimaatakkoord is de opvolger van het voorstel voor de hoofdlijnen van afgelopen zomer.
Verdeling is politiek
Bij alle maatregelen is het uitgangspunt dat de transitie voor iedereen haalbaar en betaalbaar blijft. De kosten moeten voor huishoudens te dragen zijn. De concurrentiepositie van bedrijven en daarmee de banen van mensen moeten ook behouden blijven. De lasten moeten op rechtvaardige wijze verdeeld worden om het draagvlak voor de transitie te behouden.
“Het verdelingsvraagstuk is bij uitstek een politiek vraagstuk. Dat kunnen en willen de partijen niet onderling oplossen. Zij vragen van de politiek heldere en rechtvaardige keuzes in de verdeling van lusten en lasten,” zegt Nijpels. Hij verwijst daarbij naar de eerste reactie van het kabinet op het ontwerp. Daarin wordt al een aantal keuzes duidelijk.
Draagvlak
Het draagvlak onder het Klimaatakkoord is wel breder dan de vraag wie de rekening betaalt. Het hangt samen met voldoende handelingsperspectieven van burgers, bedrijven en werknemers. In het ontwerp van het Klimaatakkoord klinkt dat luid door. Zo komen er voor bewoners bijvoorbeeld voorzieningen ter ondersteuning bij de overgang naar gasloze wijken en is voorzien in fiscale voordelen voor mensen die een elektrische personenauto’s aanschaffen.
Meebeslissen
Zeggenschap en burgerparticipatie zijn kernbegrippen in het gehele proces van planvorming en uitvoering van het klimaatbeleid. Het industriebeleid is erop gericht bedrijven die vooroplopen te belonen en achterblijvers te bestraffen. Dit moet de industrie uitdagen om te innoveren en uit te groeien tot een wereldwijd toonaangevende sector.
Voor werkgelegenheid worden ook voorzieningen getroffen. Zo moet arbeidsmarktbeleid ervoor zorgen dat er voldoende gekwalificeerde arbeidskrachten worden opgeleid om de transitie uit te voeren. Aan de andere kant moeten mensen die door de transitie hun baan dreigen te verliezen zoveel mogelijk naar nieuw werk worden geholpen.