Op woensdag 14 februari 2018 overleed Ruud Lubbers op 78-jarige leeftijd, in het bijzijn van zijn familie. Een terugblik op zijn wapenfeiten op het gebied van milieu en duurzaamheid.

1ste Nationaal Milieubeleidsplan (NMP)

In het kabinet Lubbers II (1986-1989) werd het eerste Nationaal Milieu- en Natuurbeleidsplan (NMP) opgesteld. Dit was een integraal beleidsplan in lijn met duurzame ontwikkeling, dat inmiddels als politieke doelstelling zijn plaats had gevonden in “Our Common Future”, een VN-rapport tot stand gekomen onder voorzitterschap van Gro Harlem Brundtland. Dit NMP leidde tot een kabinetscrisis. VVD-fractievoorzitter Joris Voorhoeve was tegen het besluit van het kabinet om het reiskostenforfait af te schaffen en diende een motie in om de afschaffing te blokkeren. Nog voor de motie in stemming werd gebracht diende Lubbers het ontslag van zijn kabinet in. Wel werd Nederland door het baanbrekende NMP ‘gidsland’ voor veel andere landen op milieugebied. In mei 2014 werd in een speciaal daarvoor georganiseerde bijeenkomst het 25-jarig jubileum gevierd van het het NMP1. Lubbers blikte hier samen met Ed Nijpels terug op die gebeurtenis. Hij sloot zijn toespraak op deze bijeenkomst af met “Ik wens u een vreugdevolle viering van het leven”, die ook opgetekend staat in het Handvest van de Aarde. De bijeenkomst werd georganiseerd door Folkert van der Molen.

(Bron: Wikipedia)

Duurzaamheid

De laatste jaren van zijn leven had vooral duurzaamheid zijn aandacht.

Op het Lowlandsfestival in 2005 gaf hij het eerste college van Lowlands University, over het behoud van de aarde, daartoe uitgenodigd door Coolpolitics. Ook Wubbo Ockels hield hier een lezing en beiden gingen in 2006 onder de naam Lowlands University on Tour op tournee langs universiteitssteden. Op het terrein van duurzaamheid liet Lubbers zich inspireren door het Earth Charter (Handvest van de Aarde). In het mondiale Earth Charter Initiatief, waarvoor in Nederland NCDO aanspreekpunt is, speelde Lubbers een leidende rol. Op het 7de Nationaal Sustainability Congres in maart 2006 gaf Lubbers hierover een lezing.

Van 2007 tot 2012 was Lubbers voorzitter van het Rotterdam Climate Initiative. Deze organisatie had als belangrijkste doel om Europese subsidies (180 miljoen euro) binnen te halen ten behoeve van CO2-productie, afvang en opslag in de Rotterdamse haven. Lubbers heeft de bouw van nieuwe kolencentrales in de Rotterdamse haven mogelijk gemaakt.

Ruud Lubbers was mede-initiatiefnemer van de “Round Table of Worldconnectors for People and the Planet“, waarvan hij van 2006 tot april 2009 covoorzitter was. Samen met andere Worldconnectors, onder wie schrijfster en moslima Naema Tahir en antropologe Halleh Ghorashi sprak hij zich publiekelijk uit voor een positieve benadering van migratie. De Bezige Bij publiceerde zijn Hartenkreet ‘De Vrees Voorbij’ in 2007.

In Stalemate bepleitte Lubbers het non-proliferatie verdrag opnieuw te bevestigen en nucleaire wapens te verminderen en geleidelijk uit te bannen. In hetzelfde artikel bepleitte hij een supranationale status van het IAEA.

In 2008 leidde hij de Worldconnectors en publiceerde tezamen met Carolina Lo Galbo “De Vrees Voorbij”. Eind 2008 schreef hij samen met hoogleraar Willem van Genugten en internationaal ondernemingsrecht deskundige Tineke Lambooy het boek Inspiration for Global Governance waarin een brug geslagen wordt tussen mensenrechten en het Handvest van de Aarde. Lubbers beschrijft hierin hoe volgens hem de macht van overheden verschuift naar bedrijven en burgers.

(Bron: Wikipedia)