In gesprek met Melissa Minguez Garcia: ‘iedereen met wie ik samenwerk, ziet dat duurzame verandering goed is’
‘Structureel iets veranderen in de foodindustrie, en laten zien dat positieve impact hand in hand gaat met commercieel succes’, dat is de missie van Future Food Matters, het bedrijf van Melissa. We gaan haar even voorstellen.
Yes, Future Food Matters! Ik help bedrijven in de voedselindustrie met verduurzaming. Mijn achtergrond ligt eigenlijk in de designwereld. Ik heb aan de Hogeschool voor de Kunsten gestudeerd en ben daarna gaan werken bij een bedrijf dat innovatie en duurzaamheid in design en mode stimuleerde. Later maakte ik de overstap naar Tony’s Chocolonely, waar ik in verschillende commerciële rollen werkte. Daar leerde ik hoe je impact kunt maken binnen een complexe keten en hoe dat hand in hand kan gaan met commercieel succes. Nu combineer ik die ervaringen met Future Food Matters, in de hoop de transitie naar een meer eerlijke, duurzame industrie te versnellen. Momenteel help ik drie bakkerijen met verschillende vraagstukken op het gebied van duurzaamheid, waaronder CSRD.
Waarom werk jij in de foodsector?
Deze sector raakt alles: mensen, natuur, cultuur. Het is de sector die ons allemaal verbindt. Tegelijkertijd zie ik dat er nog zó veel te verbeteren valt. Denk aan ongelijkheid in de keten, de enorme uitstoot (bijna 1/3 van de wereldwijde broeikasgasuitstoot komt voort uit voedselproductie!), de toegankelijkheid tot gezond voedsel, en alle uitdagingen die eraan komen door klimaatverandering. Allemaal hele grote uitdagingen die ik niet kan oplossen, maar het idee dat ik daar een heel klein beetje verschil ik kan maken, of in ieder geval mijn best doe om verschil te maken, geeft me enorm veel energie.
Biedt de CSRD voor jou maar ook voor jouw klanten handvatten om het proces te stroomlijnen en beter zicht te krijgen op wat zij al doen?
Absoluut. Het dwingt bedrijven om hun ESG-data goed op orde te krijgen. En dat is niet alleen belangrijk voor compliance, maar ook ontzettend waardevol voor bedrijven zelf. Neem bijvoorbeeld verspilling: niemand wil verspilling van energie, water of grondstoffen. Door beter inzicht te krijgen in je processen en data kun je veel gerichter werken en daarop sturen. CSRD geeft bedrijven een soort duwtje in de rug om nog meer data-gedreven te werken. Het opzetten kost veel tijd en energie maar als we er zijn dan gaat het bedrijven echt helpen om toekomstbestendig te zijn.
En wat zijn de uitdagingen waar je tegen aan loopt of waar de bedrijven waar voor je werkt tegen aanlopen? Kortom waar zie je ondernemingen mee worstelen?
Het starten van het hele CSRD-proces is voor veel bedrijven echt een uitdaging. Dubbele materialiteitsanalyses bijvoorbeeld, dat is een enorm proces waarin je alle stappen goed moet vastleggen voor een accountant. Ik zie dat veel bedrijven eigenlijk vanaf nul beginnen, gelukkig wel vaak met hulp van een externe partner. Maar iedereen is dat wiel opnieuw aan het uitvinden, en dat kost zo veel tijd en energie. Wat ik mis, is meer samenwerking en kennisdeling op sectoraal niveau. Ook in de beginfase – het bepalen van de belangrijkste thema’s en het in kaart brengen van risico’s en kansen – zou dat zoveel opleveren. Samen kom je verder, en dat is iets waar sectoren nog een flinke slag in kunnen maken.
CSRD in de food, is er een effect op het verdienmodel? En hoe kun je er dan een positieve business case van maken?
Voor mij is het belangrijk om CSRD goed neer te zetten, maar ook om snel en efficiënt te werk te gaan, zodat we de focus kunnen verleggen van rapporteren naar wat echt telt: het transitieplan. Verduurzaming vraagt investeringen, dat klopt. Maar ik geloof ook dat bedrijven hier een positieve business case van kunnen maken. Ik tikte eerder al het onderwerp verspilling aan: minder verlies van grondstoffen, energie, en water scheelt direct in de kosten. Maar het biedt kansen voor nieuwe businessmodellen, zoals circulaire initiatieven. Of nauwere samenwerkingen met klanten en leveranciers. En vergeet niet: CSRD helpt je ook om je bedrijf weerbaar en toekomstbestendig te maken. Het dwingt je om na te denken over grote thema’s zoals biodiversiteitsverlies of de financiële impact van klimaatverandering. Dat zijn geen makkelijke vraagstukken, maar ze maken je sterker en weerbaar op lange termijn.
Wat zijn de belangrijkste lessen die jij hebt geleerd ?
De eerste fase van het CSRD-proces, waarin je de dubbele materialiteitsanalyse opstelt, is een cruciale stap. Daarbij breng je de duurzame thema’s in kaart vanuit twee perspectieven: inside-out (de impact van jouw bedrijf op mens, milieu en maatschappij) en outside-in (hoe externe factoren, zoals klimaatverandering, jouw bedrijf beïnvloeden). Een belangrijk onderdeel hiervan is het ophalen van input vanuit stakeholders. Hoewel ik altijd al geloof in samenwerking, had ik niet de verwachting dat deze gesprekken de materiële thema’s wezenlijk zouden veranderen – als bedrijf weet je vaak al goed welke thema’s echt materieel zijn.
Maar wat me positief heeft verrast, is hoeveel waarde die gesprekken opleveren. Het gaat niet alleen om het bevestigen van prioriteiten, maar ook om het uitwisselen van ideeën en oplossingen. Mijn advies: stuur niet alleen een standaard vragenlijst rond, maar ga echt om tafel met externe stakeholders – klanten, leveranciers en zelfs branchegenoten. Het zijn momenten om de neuzen dezelfde kant op te krijgen en te praten over gezamenlijke uitdagingen. Deze interacties kunnen leiden tot nieuwe inzichten en concrete samenwerkingsmogelijkheden, die je verder helpen in het proces.
Denk jij dat in de foodsector alle ondernemers al overtuigd zijn van het nut en noodzaak om een duurzaamheidsrapportage op te stellen?
Zeker, ik ben echt onder de indruk van wat er al wel gebeurt in de sector op het gebied van verduurzaming. En dat er ook welwillendheid is om te rapporteren over dit soort zaken. Maar ik merk ook dat ondernemers soms overweldigd zijn door alles wat op ze afkomt. Het is niet alleen de CSRD, maar ook de eisen van retailers, vragen van consumenten, wetgeving. Het voelt alsof we in een soort transitiechaos zitten. Maar dat hoort erbij en we zijn in beweging. Deze fase is pittig, maar het is ook een kans om echt vooruitgang te boeken. Ik merk vooral dat ondernemers overtuigd zijn van duurzame bedrijfsvoering. Iedereen met wie ik tot nu toe werk ziet in dat verandering nodig is.
Heb je nog een nabrander?
Ja. Het gesprek gaat vaak over alle tijd, moeite en middelen die gaan naar CSRD, en dat begrijp ik ook. Maar: there is no business on a dead planet. We staan voor enorme uitdagingen, en juist daarom moeten we de kansen omarmen die dit met zich meebrengt. Dit is het moment om samen te werken, te vernieuwen en te bouwen aan een toekomstbestendige sector. We zitten op een nieuw bewustzijnsniveau, duurzaamheid is niet meer een onderwerp van activisten of ngo’s, maar een gezamenlijke uitdaging. Ik vind het wel hoopvol eigenlijk.
Future Food Matters werkt samen met Groenbalans om de vragen over Klimaat en Energie (ESRS E1) te beantwoorden.