Welke gegevens moeten verzameld worden voor een op bewijs gebaseerd beleid om ervoor te zorgen dat cacaoboeren veel meer gaan verdienen zodat ze een fatsoenlijke levensstandaard kunnen hebben? Er moet op bewijs gebaseerd beleid en er moeten interventies worden ontworpen om ervoor te zorgen dat cacaoboeren een leefbaar inkomen verdienen. Hoe kunnen data en informatie hieraan bijdragen? Wageningen University & Research en het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT) hebben samen met CIRES en EMC uit Ivoorkust een gestandaardiseerde methodologie ontwikkeld, inclusief een vragenlijst, om het inkomen van cacaoboeren te meten. Het gebruik hiervan geeft inzicht in het verschil tussen hun huidige inkomen en een leefbaar inkomen en maakt het mogelijk om de impact van interventies te evalueren. Deze methodologie omvat manieren om informatie te verkrijgen over de situatie van vaak onzichtbare groepen zoals pachters, vrouwen, jongeren en boeren die vaak niet bekend zijn bij cacaokopers, chocoladefabrikanten of overheden.
De World Cocoa Foundation (WCF) en het Duitse Federale Ministerie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (BMZ) leidden en financierden de methodologie. Ze werkten samen met de organisatie voor Duitse Ontwikkelingssamenwerking (GIZ) en het Zwitserse Platform voor Duurzame Cacao (SWISSCO). De methodologie werd voltooid met de inbreng van talrijke partijen uit de cacaosector, zoals de Alliantie voor een Leefbaar Inkomen in Cacao, de Praktijkgemeenschap voor een Leefbaar Inkomen en vertegenwoordigers van de regeringen van de producerende landen. Daarnaast hebben NGO’s en verschillende WCF-lid bedrijven en maatschappelijke organisaties ook geholpen om deze gestandaardiseerde methodologie te voltooien.
Investeringen optimaliseren voor robuuste gegevens over het inkomen van huishoudens
In de cacaosector worden verschillende benaderingen gebruikt om het inkomen te meten, variërend van het gebruik van gegevens voor een beperkt aantal indicatoren (bijv. data over verkoop van cacao en informatie van boerderij groottes) tot intensievere benaderingen waarbij de gegevens eens per twee weken bij de huishoudens worden verzameld. Deze methodologie optimaliseert investeringen en robuustheid en bevat informatie die een minimaal vereiste is, evenals aanbevolen benaderingen voor het geval partijen meer willen weten.
Het verbeteren van inkomens en bereiken van een leefbaar inkomen
Een groot deel van de cacaoboeren heeft niet genoeg inkomen voor een fatsoenlijke levensstandaard zoals voor voldoende voedzaam eten, om hun kinderen naar school te sturen of om naar de dokter te gaan als ze ziek zijn. De meerderheid is niet in staat om zich een fatsoenlijk huis te veroorloven, om te reizen en om een buffer te hebben voor onverwachte gebeurtenissen zoals het overlijden van een familielid of lagere opbrengsten door droogte. Dit betekent ook dat ze niet genoeg geld kunnen investeren om hun inkomen te verhogen. Deze methodologie zorgt ervoor dat er betere gegevens en inzichten beschikbaar komen om effectieve interventies te ontwerpen voor verschillende soorten cacaoboeren. Het doel is om de verschillen in leefbaar inkomen substantieel te verkleinen en te dichten, zonder de armsten uit te sluiten van interventies en van markten waaraan ze leveren.
Studies
Met deze methodologie in de hand zullen WCF, GIZ en SWISSCO studies uitvoeren naar het inkomen van cacaoboeren in Ivoorkust en Ghana. Ook andere academische instellingen, bedrijven, NGO’s en overheidsinstanties kunnen de methodologie gebruiken voor hun eigen onderzoek en gegevensverzameling, waardoor een gemeenschappelijke standaard voor de hele sector wordt versterkt.
