De GTIN als informatiedrager voor ESG rapportages? Dat is de vraag die GS1 Nederland dit najaar met een groep grote producenten en retailers gaat onderzoeken. Maar voordat ik deze ‘hoe-kun-je’ vraag verder toelicht, eerst even een korte uitleg van de twee afkortingen in deze vraag.

GTIN

De GTIN is het unieke artikelnummer dat nu in de barcode staat en straks in een QR-code. Achter dat ‘Global Trade Identification Number’ zit veel data: de naam van het product, een foto van hoe het eruit ziet, de inhoud, de maten, het gewicht, het materiaal, de verpakking, kortom precies die dingen die je ook ziet als je online shopt. Dat noemen we bij GS1 de ‘masterdata’. Alle producten met een GTIN hebben deze data en straks kan met je telefoon deze data eenvoudig worden getoond aan elke gebruiker. Deze data is er dus al! En we delen die data al over de hele wereld met elkaar. Kost niets extra! En er is geen nieuw systeem voor nodig!

ESG

Dan de ESG data. Die is er vaak nog niet. ESG staat voor ‘Environmental, Social & Governance’ en gaat over de sociale- en milieuprestaties van de producent in de keten. Vanaf 2024 zijn grote bedrijven verplicht om te rapporteren over waar hun producten zijn gemaakt, onder welke omstandigheden, met welke grondstoffen en met welke CO2 voetafdruk, watergebruik en vervuiling.

GTIN x ESG

Terug naar de vraag: wat als die ESG data kan worden gedeeld met de GTIN? Maken we dan niet handig gebruik van een bestaande en wereldwijde infrastructuur die al 50 jaar zijn werk doet en waar miljoenen bedrijven gebruik van maken? We delen al heel veel data met elkaar en de kwaliteit van die data wordt ook voortdurend gecheckt. Daar hebben bedrijven over de wereld met elkaar een systeem voor opgezet.

Data van derde partijen

Blijft staan dat de ESG data wel beschikbaar moet zijn. Daar kan GS1 niet bij helpen, maar allerlei certificerende instanties wel. Dat kan op productniveau, maar ook op het niveau van een fabriek of plantage via een ‘Global Location Number’ (GLN). De data van certificeerders en keurmerken kan ook gewoon in hun databases blijven staan, zolang de GTIN het maar kan vinden. Daar heeft GS1 de ‘Digital Link’ voor: een standaard die informatie van derde partijen koppelt aan de GTIN. Deze wordt nu ook al toegepast voor bijvoorbeeld een Digital Product Passport.

Samen kom je verder

Vervolgens moet al die data weer geverifieerd worden en in een rapport worden gegoten. Daar kunnen accountants goed bij helpen. Of bedrijven willen misschien wel een goed ‘dashboard’ om mee te kunnen sturen. Daar hebben IT- en datamanagementpartijen weer oplossingen voor.
Kortom, voor het rapporteren en presteren op ESG zijn meerdere partijen nodig en GS1 wil graag als neutrale speler het voortouw nemen om deze samenwerking op te zoeken en het voor miljoenen producenten en retailers zo gemakkelijk mogelijk maken.

Michiel Van Yperen, Sustainability manager GS1